In de rubriek '
Complex Picks' kiest de redactie van Complex NL hun drie favoriete tracks bij de release van een nieuw album of EP. Deze week bespreken we het nieuwe album “We Still Don’t Trust You”, van Metro Boomin en Future. Dit is het tweede album dat dit duo in een maand tijd dropt, met meer dan 40 nieuwe nummers in totaal.
Luv Bad Bitches
Future heeft weer een echte meezinger gemaakt, deze tune zal heel de dag in je hoofd blijven als je hem een keer hoort. De sample van Brownstone's "If You Love Me" is het middelpunt van de beat op "Luv Bad Bitches". De vocal loop, samen met drums die klinken alsof ze uit de jaren ‘80 komen, creëert een R&B groove, waarover Future zingt dat hij "good girls" leuk vindt maar vooral van "bad bitches" houdt. De sample is gedempt binnen de mix, waardoor de stem van Future het middelpunt van het lied wordt."Luv Bad Bitches" is daarmee een van de vele soulvolle momenten op We Still Don’t Trust You.
All to myself
Zoals bij "Luv Bad Bitches" gebruikt "All To Myself" een subtiele vocal sample om Future te ondersteunen als hij zijn R&B flair laat zien. Metro Boomin gebruikt vocals en de hoofdmelodie van The Isley Brothers' "Let's Lay Together" in het nummer, en geeft er een eigen twist aan met zijn percussie. De downbeat trap patterns worden opgebouwd rond de sample, wat Future en The Weeknd de ruimte geeft om hun eigen melodieën te creëren. Al in al een heel mooi en melodisch nummer, vooral door Weeknd’s vocals die perfect gaan op een rustigere Future tune.
Red Leather
De samenwerking tussen Cole, Metro en Future is verrassend en voegt veel toe aan de dynamische verhalen rond hun projecten. J Cole, die aangeeft niet in de Drake vs Metro (+ de rest van de rap game) beef te willen zitten, laat hier zien geen kant te willen kiezen, of toch wel? "Red Leather" onderscheidt zich niet alleen door zijn unieke samenstelling maar ook door zijn diepte. Vanuit Cole's perspectief is de track bijzonder boeiend; hij vermijdt clichés zoals het daten met meerdere vrouwen, een thema waarover Future juist expliciet rapt. Cole's vers gebruikt zijn ervaringen als een metafoor voor het weerstaan van de druk om te doen wat als "cool" wordt beschouwd, zoals het openlijk bekritiseren van andere artiesten. Dit maakt de song gelaagd en slim, met Cole die opmerkt: "My story's more clever, my similes was better." Dit biedt een diepgaande blik op zijn artistieke integriteit en creatieve benadering.